Het secretariaat binnen een bestuur is meestal de functie die het meeste werk vraagt. Een secretaris is veelal de spil in het web, de regelaar, degene  die de contacten onderhoudt, zowel intern als extern.  Erna Sanders doet niets liever. Ze beheert maar liefst vijf secretariaten, de sportvereniging Borne’28 is er daar eentje van. Maar liefst 25 jaar lang bemenste ze deze functie en dat leverde haar de titel ‘’erelid’’ op. Tijdens de jaarvergadering van de vereniging kreeg ze de gouden spel uitgereikt door de net geïnstalleerde nieuwe  voorzitter Rogier Haak.

Een hele eer, maar Erna is bescheiden. ‘’Ik heb me altijd heel erg verbonden gevoeld met deze club, waarbij ik vanaf mijn vierde jaar betrokken was. Borne’28 maakt gewoon deel uit van mijn leven.’’

In haar jeugd was het heel normaal dat meisjes bij de gymnastiekvereniging gingen. ‘’Er was in die tijd niet zoveel te kiezen, de jongens gingen naar de voetbal en de meiden op gym!’’ Erna had het perfect naar de zin, bekwaamde zich in het turnen en mocht zelfs bij de selectie. ‘’Mijn zus werd geselecteerd en mocht met de selectie meetrainen. Dat wilde ik uiteraard ook en door veel en goed te oefenen mocht ik uiteindelijk ook.’’  Helaas werd ze gedwongen hiermee te stoppen vanwege vervelende blessures. Ze wilde echter bij de club blijven en volgde een cursus jureren. Tevens assisteerde ze tijdens de lessen, hielp bij de toestellen en verzorgde tevens al het regelwerk dat bij een selectiegroep komt kijken. ‘’De turnpakjes moeten gewassen worden, de trainingspakken klaar liggen, het regelwerk bij wedstrijden, dat zijn zaken waarmee je sporters niet moet lastig vallen. Die spullen moeten gewoon gedaan worden.’’

Tot ze tijdens een skivakantie van de sportclub een ongeluk kreeg en een dwarslaesie opliep. Haar wereld stortte in, maar Erna vertikte het om bij de pakken neer te gaan zitten en pakte de sport weer op. Dit keer het rolstoelbasketballen. Ze wist het zelfs zover te schoppen dat ze met haar team mee mocht naar de paralympics in Sydney in 2000.

Ook Borne’28 bleef ze trouw. In die periode kocht de sportclub de voormalige huishoudschool de Wiekslag aan, een hele ambitieuze zet. Hiervoor werd een speciale stichting in het leven geroepen en Erna werd benaderd voor de administratie. ‘’Er moest uiteraard heel veel werk verzet worden om van deze school een sportcomplex te maken, daarvoor waren veel vrijwilligers nodig. Die deelde ik in.  Bovendien hadden we natuurlijk met veel groepen te maken die gebruik wilden maken van dit gebouw, mijn taak was om dit in goede banen te leiden!’’ Met name in dit regelwerk voelde Erna zich als een vis in het water. Het was dan ook geen verrassing dat ze gevraagd werd voor een bestuursfunctie, die uiteindelijk uitmondde in het secretariaat.  ‘’Ik vind het belangrijk om je in te zetten voor verenigingen. Die saamhorigheid, het samen iets opbouwen, dat geeft enorm veel voldoening.  Je moet iets over hebben voor de club!’’

Erna stopt echter met haar werk voor Borne’28. Na een kwart eeuw bestuurswerk vindt ze het genoeg. Ze heeft nog vier secretariaten die ze beheert en bovendien ligt er een nieuwe uitdaging op de mat. ‘’De St.Noaberhulp heeft me gevraagd en daar ben ik op in gegaan. Ik ben wel weer toe aan  iets nieuws.’’  Maar Borne’28 blijft altijd een speciaal plekje houden in haar hart.

A.H.