Groot en robuust staat de oude eik te pronken in het landschap. Het enorme bladerdek als een waaier open geklapt. Slechts af en toe even gestoord door de wind die speels door de bladeren ruist. Een waardevol stuk natuur dat rust uitstraalt. Rust die past in de omgeving, die past bij het gebouw dat erachter is verrezen. Het lijkt wel of het nieuwe crematorium om de eik heen is gebouwd alsof boom en gebouw er altijd zo samen gestaan hebben.  En niet alleen deze twee passen bij elkaar, het geheel past weer in de agrarische omgeving, aan de rand van Borne. Het gebouw heeft slechts één verdieping, de begane grond, daarboven is de dakconstructie. De langgerekte vorm met een hoek waardoor het gebouw eigenlijk twee vleugels heeft, past goed bij de overige bebouwing in dit stukje buitengebied aan de Hosbekkeweg.  Er is ongeveer een jaar gewerkt aan dit nieuwe crematorium, dat komende week geopend wordt op 25 mei.  Een dag later mag het publiek een kijkje nemen.

Eenmaal binnen in het gebouw is duidelijk te zien, dat er contact gezocht is met de omgeving. Veel grijs lariks hout is verwerkt en grote glaspartijen bieden uitzicht op de natuur, op de kleine vennetjes omzoomd door de bosrand. ‘’We hebben met de bouw van deze locatie heel bewust rekening gehouden met de wensen van onze gasten,’’ licht directeur  Peter Molema toe. Hij is tevens bestuurder van de Twentse Crematoria bv waarbij de Bornse locatie is ondergebracht. ‘’De dood, maar ook de uitvaart maakt steeds meer deel uit van onze gemeenschap. Nabestaanden willen inspraak in de wijze waarop het afscheid van een dierbare vorm gegeven wordt. Ze hebben daar hun eigen ideeën over, maar krijgen ook te maken met eventuele wensen van de overledene. Daar willen wij op inspringen. Daarom bieden wij in dit gebouw alle gelegenheid om de uitvaart geheel naar eigen inzichten te regelen.’’

Zo is er een grote aula in het hart van het gebouw, die plaats biedt aan zo’n 130 personen en twee kleinere gastenkamers aan weerszijden voor de wat kleinere intiemere gezelschappen van zo’n 30 tot 50 mensen. Deze ruimtes kunnen tevens voor een bepaalde tijd gehuurd worden, zodat de uitvaart geheel naar eigen idee samengesteld kan worden. ‘’De gastenkamers zijn voorzien van een bar, zodat een hapje en een drankje geserveerd kan worden. De ruimtes hebben zelfs toegang tot het terras, bij warm weer is het daar heerlijk. In onze professionele keuken kan zelfs een buffet of een diner verzorgd worden. In principe is alles mogelijk.’’ Uiteraard behoort een traditionele uitvaart nog steeds tot de mogelijkheden, medewerkers staan de gasten bij, geven advies en helpen bij de organisatie.

Dichter bij de woon- en leefgemeenschap

Na de crematie komt het moment dat de nabestaanden een bestemming moeten zoeken voor de as. Ook hiervoor zijn uiteenlopende mogelijkheden. Eén daarvan is de urnenwand, die in het landschap ligt ingebed. In een scheg in de es kunnen de urnen worden bijgezet. ‘’Een plek die volledig is onttrokken aan het gezichtsveld. Hier kunnen nabestaanden zelf het graf verzorgen. Er loopt een pad naar een stilteplek, een gedenkplek waar bezoekers zich kunnen terugtrekken en even alleen zijn met hun herinneringen.’’

Het crematorium, dat een ontwerp is van Martine Schippers, richt zich op bezoekers uit Borne, Hengelo en de Hof van Twente. Er kunnen zo’n duizend crematies per jaar gedaan worden. In september wordt ook in Oldenzaal een nieuw crematorium geopend. Daarna wordt de vestiging in Usselo gerenoveerd. Deze locatie is sterk gedateerd en is hoognodig aan een opknapbeurt toe.  Deze locatie blijft dus gewoon bestaan. ‘’De twee nieuwe locaties kunnen het aanbod tijdelijk opvangen. We willen in de toekomst met onze vestigingen dichter bij de woon- en leefomgeving van mensen zijn. We hebben gemerkt dat die behoefte er is. Nabestaanden zijn onze gast, daar moeten we ons naar richten’’.

A.H.