Afrikaanse temperaturen, Afrikaanse muziek, Afrikaans eten, Afrikaanse kleurrijke marktkraampjes, heel het Openluchttheater in Hertme ademde het afgelopen weekend één en dezelfde sfeer: Afrika. Lekker slenteren langs de vele kraampjes en genieten van de vele leuke sieraden, tassen, kleding of hebbedingetjes of gewoon lekker in het dorre gras zitten met een bord eten. Niemand die daar vreemd van opkijkt, op het Afrikafestival staat ‘’Samen’’ hoog in het vaandel. Hier zitten gekleurd en blank naast elkaar op de bankjes of swingen op het ritme van de muziek. Hier is niets te bespeuren van de hectiek en de verharding van de samenleving. Daar in het groene hart van Twente midden in de natuur vond de dertigste editie van het Afrikafestival plaats. Met toppers van eerdere festivals maar ook met nieuwe namen. Sommige formaties traden voor het eerst buiten hun vaderland op, waaronder de Togo All Stars met een opwindende eigen samensmelting van jazz, afrobeat, highlife, funk en ook voodoo. De eerste avond startte met een optreden van ‘Pachibaba’, de explosieve ontmoeting van drie muzikale zwaargewichten: Olivier Araste met zijn hypnotiserende Maloya-zang uit Réunion, de Franse accordeonist Fixi en de onnavolgbare percussionist Cyril Atef. Ook deze formatie maakte zijn debuut in Hertme. Samen met drie andere muzikanten uit Réunion zetten ze Hertme op zijn kop. Sona Jobarteh beet zondagmiddag het spits af. Deze zangeres uit Gambia heeft niet alleen een prachtige stem maar is een van de weinige vrouwelijke Koraspelers. Ze was slechts een keer eerder te zien geweest op televisie, maar trad nu voor het eerst buiten Afrika op. De grootste topper van deze dertigste editie was echter Alpha Blondy. Deze reggaezanger uit Ivoorkust wordt wel de Afrikaanse Bob Marley genoemd. Samen met zijn begeleidingsband was hij zeer terecht de uitsmijter van dit festival met een bijzonder tintje. Rob Lokin, die nog altijd een groot aandeel in de programmatie heeft, is zeer content. De toegangskaarten voor het festival waren reeds lang van te voren uitverkocht. Dat zegt iets over het niveau. ‘’Onze pr-machine draait goed en steeds meer liefhebbers van Afrikaanse muziek weten Hertme te vinden. De camping en ook de camperplaats zaten beide helemaal vol en sommige bezoekers hebben alweer een plaatsje vastgelegd voor volgend jaar! Vanuit het hele land komen bezoekers naar Hertme. Het was gewoon heel erg goed!’’ vertelt hij. ‘’Heel bijzonder vond ik de reactie van een donkere Amerikaanse zangeres die regelmatig optreedt op het North Sea Jazz festival. Zij was met een goede bekende meegekomen en vertelde mij dat ze geheel onder de indruk was van het niveau van de groepen die optraden! Een mooi compliment!’’ Nieuw dit jaar was het tweede podium waar een DJ moderne Afrikaanse muziek draaide. Dit trok met name veel jongeren aan. Ook de tweede live CD die de organisatie ter gelegenheid op de markt had gebracht vond gretig aftrek. Tussen de bezoekers bevond zich ook Jan Wopereis, jarenlang de pr-man van het festival. Trots kijkt hij in het rond. ‘’Het is nog steeds geweldig!! En wat een verscheidenheid aan mensen. Ik moest in mijn tijd altijd ontzettend veel moeite doen om buiten de regio reclame te maken voor het Afrika-festival, met name in het westen des lands, maar nu hoor ik dat ze overal vandaan komen. Met die social media kun je toch wel heel erg veel mensen bereiken!’’ Als ik terug naar huis fiets begeleiden de Afrikaanse klanken mij nog een heel eind. Net niet tot in Borne. Afrika hoort immers bij Hertme. Tot volgend jaar. A.H.
