24 oktober 2018 door: T.Stegeman Zomaar een dorpsgenoot. Vandaag: Tycho Wirtz

Je komt ze overal tegen: bij de supermarkt, in de wachtkamer bij de huisarts of op straat. Veel mensen groeten elkaar; Borne is een vriendelijk dorp. Elk mens heeft zijn eigen unieke verhaal waaruit blijkt dat die persoon niet ‘zomaar’ een dorpsgenoot is.

Tycho is een sportieve, betrokken jongeman, die besloten heeft om de stageperiode van  zijn opleiding te gebruiken om zijn blik te verruimen.

Geboren in 1998 en getogen aan de Oude Es als jongste van drie kinderen bezocht Tycho na de basisschool de Scholengemeenschap Twickel in Borne, waar hij voor de theoretische leerweg koos.

Aangezien Tycho altijd best wel een sportieve inslag had, waardoor hij al vanaf zijn vierde jaar bij NEO voetbalde en enkele jaren daarbij tevens aan gymnastiek had gedaan, besloot hij bij het ROC voor de richting Sport en Bewegen te kiezen als vervolgopleiding. Vanaf het tweede jaar van het MBO volgde hij eveneens de Anwarter opleiding tot ski- en snowboardleraar. Hiervoor liep hij stage in Obergurgl.

Tycho, die zelf al vanaf zijn derde jaar elke winter op de ski’s staat, gaat nu elk jaar vijf weken naar Oostenrijk om er ski- en snowboardlessen te verzorgen, voornamelijk aan kinderen. Hij praat er vol enthousiasme over.

Voor zijn opleiding aan het ROC wordt vereist dat hij een half jaar stage loopt bij een instelling of organisatie die werkt met mensen met psychische problematiek. Toen hij zich hiervoor aan het oriënteren was hoorde hij van een klasgenootje dat ze naar Suriname zou gaan. Dit sprak hem zozeer aan dat hij, na zich eerst hierin te hebben verdiept,  besloot om mee te gaan. Hij voelt zich hierin volledig gesteund door zijn ouders, die hem erg in deze keuze  stimuleren.

In de hoofdstad Paramaribo gaat hij werken bij een school voor speciaal onderwijs  ‘De Gouden Kans’, die bezocht wordt door kinderen met een ontwikkelings- of leerachterstand. Hier mag hij gymlessen gaan verzorgen en pauzes invullen door middel van sport en spel. Ze nemen een koffer vol met spelmateriaal mee dat ze willen gebruiken bij hun werkzaamheden. “Het grote voordeel” aldus Tycho “is dat de voertaal Nederlands is, waarmee de eerste hobbel al is overwonnen”. Hij zal er nog een pedagogisch plan van aanpak moeten schrijven, met daarna de ervaringen over de uitvoering en een evaluatie. Tycho ziet het helemaal zitten, ondanks dat hij er zich van bewust is dat hij zijn vrienden en familie een lange tijd niet zal zien.

Bovendien hoopt hij er ook te kunnen genieten van de prachtige natuur van het land en een blik te mogen werpen op het dagelijks leven in Suriname om zo zijn kijk op het leven wat te verbreden.

Op 3 november stapt hij met zijn studiegenoot op het vliegtuig en op 2 mei hopen ze weer terug te keren. Hij verwacht een turbulente periode te beleven met veel nieuwe indrukken en ervaringen. Eind juni hoopt hij de opleiding aan het ROC te voltooien.

Toen Tycho vorig schooljaar twee dagen per week stage liep in een jeugdinrichting in Harreveld was hij geschokt door de complexheid aan problematiek die hij hier tegenkwam onder de jongeren. Toch daagde hem dit uit en het boeide hem zozeer dat hij besloot zich verder in de bewegingsagogiek en de maatschappelijke zorg te gaan bekwamen en dan met name toegespitst op psychiatrisch patiënten. Hiervoor wil hij volgend jaar de HBO-V opleiding gaan volgen aan de Saxion Hogeschool.

Aan inzet en  motivatie ontbreekt het hem niet, dus zal hem dat beslist gaan lukken.

TSp.