door Annemarie Haak

 

‘’Gisteren zijn we vroeg ons bed uit gegaan. Het ging dan eindelijk gebeuren: we vliegen naar huis! De dag waar we al weken naar uitkeken was eindelijk daar. Het mocht vandaag niet mis gaan. We stonden mooi op tijd bij de bushalte te wachten richting het vliegveld. Mocht de chauffeur ons niet toelaten dan hadden we nog voldoende tijd om het stuk van ongeveer een uur te wandelen. Gelukkig mochten we met de bus mee.’’

 

Zo begint het relaas van Chris Elling, wanneer hij beschrijft hoe hij samen met zijn vriendin eindelijk aan de terugreis kan beginnen. Na de lockdown hadden ze gedwongen op een Air B&B kamer gezeten, hopend en wachtend op het verlossende woord dat er plek zou zijn aan boord van een repatriëringsvliegtuig, dat hen weer thuis zou brengen. Hoe anders hadden ze zich deze reis voorgesteld.

Chris en zijn vriendin Irish Bannink wilden dolgraag een grote reis maken. Australië en Nieuw Zeeland stonden beide op hun wensenlijstje en in februari vertrokken ze naar de andere kant van de wereld. Met een camper trok ze door Australië, een immens groot land met heel verschillende landschappen. Een enorme ervaring. Vervolgens maakte ze de oversteek naar Nieuw Zeeland waar ze ook een aantal weken wilden blijven. Corona was totaal nog niet aan de orde en de twee reizigers genoten met volle teugen. Het plan was om nog een aantal weken te blijven. Vanuit Nederland kwamen er echter wel berichten dat het virus zich aan het verspreiden was. ‘’Daardoor werden we wel ongerust’’, vertelt Chris. ‘’We besloten uiteindelijk om weer terug te rijden naar Christchurch en de camper in te leveren. Onze terugreis, die we wel al geboekt en betaald hadden, stond echter een paar weken later op de planning. We probeerden deze vlucht te annuleren en een nieuwe te boeken, maar dat lukte niet.’’ Plotseling viel ook in Nieuw Zeeland het besluit tot een algehele lockdown. Strenger dan hier in Nederland. ‘’Van het ene op het andere moment mochten we de deur niet meer uit. Alleen een bezoekje aan de supermarkt of de apotheek was nog mogelijk, verder niets!’’ In de B&B waar ze op dat moment verbleven konden ze niet langer blijven, dus moest ook nog een alternatief gezocht worden!  Gelukkig kon dat probleem opgelost worden en werd de bagage in een taxi gepakt en naar het andere adres gebracht. ‘’Onze ervaring is dat de bevolking heel erg behulpzaam was. De mensen wilden bij alles wel helpen.’’ Zo werden ze attent gemaakt op een app-groep van gestrande Nederlanders die met elkaar contact hielden. ‘’Iedereen moest natuurlijk zijn verhaal kwijt. Zo hoorden we dat reizigers met een camper helemaal klem op een parkeerplaats stonden! Het was allemaal heel hectisch en emotioneel. Je wilt allemaal maar één ding: zo snel mogelijk naar huis!’’

 

Onzekerheid en stress vreten aan je

 

Emmalie Muller en haar vriendin Thirza overkwam hetzelfde. Ook deze twee meiden moesten hun reis voortijdig afbreken. ‘’We hadden zeven maanden in Australië als au pair gewerkt en wilden nu gaan genieten!’’ Emmalie en Thirza hadden elkaar in Australië ontmoet en besloten samen de reis voort te zetten. Roosmarijn, de zus van Emmalie zou zich bij hen voegen. Bali en Nieuw Zeeland stonden op het programma. Het drietal was net begonnen aan een rondreis door Nieuw Zeeland toen de lockdown werd afgekondigd. ‘’Het was een chaos! We konden niet langer in het appartement blijven waar we zaten en stonden dus op straat!’’ Bovendien wisten de meiden niet wanneer ze terug konden vliegen! Vanuit Nederland werden familie, vrienden en bekenden gemobiliseerd om onderdak te regelen. Dat leverde uiteindelijk een plek in een leegstaand huis op.  ‘’Om de tijd te doden sliepen we elke dag extra lang uit. We probeerden te wandelen, het huis stond een beetje buitenaf, dus dat kon. Verder doodden we de tijd door een beetje te sporten en we   hadden voortdurend contact met de ANWB Alarmcentrale om te proberen een plekje in een vliegtuig te krijgen. Roosmarijn werd voor de eerste teugvlucht uitgeloot, omdat ze verpleegkundige is. Zij kon mee, maar wij moesten achterblijven!’’ Een behoorlijke tegenvaller!

Dan duren drie weken erg lang! Daar komt bij dat er aangekondigde vluchten bij nader inzien toch niet door gingen. Dat gebeurde een paar keer en maakte de situatie nog erger.

Ook Emmalie en Thirza maakten deel uit van een  appgroep van gestrande reizigers. ‘’Dat geeft steun, maar ik vond het wel een hele spannende en onzekere tijd! De luchthaven van Sydney zat dicht en ook Hongkong was gesloten.’’

Uiteindelijk komt het bericht dat er plek is. ‘’We konden het eerst niet geloven, maar toen de tickets doorkwamen, waren we door het dolle heen! We konden naar huis!’’

Emmalie en Thirza vlogen via Hongkong, Chris en Irish via Kuala Lumpur. De reis bij de meiden verliep zonder problemen, maar bij Chris en Irish waren er de nodige hobbels. Uren wachten op toestemming om te landen, waardoor het vliegtuig te laat opsteeg. Vele keren door diverse douanecontroles, slechts een lunchpakket en één warme maaltijd tijdens vluchten van meer dan tien uur. ‘’Met films kijken, gamen en proberen te slapen zijn we de tijd doorgekomen, maar wat waren we blij toen het vliegtuig op Schiphol landde! Eindelijk thuis!’’