Ze ontkwamen er niet aan, er moest enige structuur komen binnen de club. Vandaar dat de leiding toch besloot om een bestuur te vormen, de taken te verdelen en een reglement op te zetten. De ledenvergadering keurde het concept goed, notaris Scherfke maakte er een officieel document van en nu zijn de Angorageiten een heuse carnavalsvereniging. Wout Ellenbroek is de voorzitter, Anouk Mazeland sectretaris en Willem Knoef penningmeester. Samen met Tom ter Beek en Tom Ellenbroek vormen ze het bestuur van de inmiddels zo’n 55 leden tellende roze geiten.
De Angorageiten bestaan nu negen jaar. Komend jaar wordt een heel bijzonder jaar want dan staat de tweede lustrumviering op de rol, een feest waar nu al naar uitgekeken wordt. ‘’Daarom wilden we de zaken nu alvast geregeld hebben’’, vertelt Anouk. De Angorageiten werden opgericht door een groep vrienden die samen carnaval wilden vieren, maar dan zonder allerlei verplichtingen. ‘’Ze wilden alles anders doen, dus geen prins maar een koning, twee adjudanten in plaats van eentje, geen raad van elf maar een raad van 22 enz. Die groep heeft inmiddels het stokje aan ons overgedragen en wij gaan door in diezelfde opzet.’’ Maar op bepaalde punten liep het toch een beetje vast, nieuwe leden wisten niet goed wie ze voor wat moesten hebben en dat gaf onduidelijkheid en onrust. Naast het bestuur zijn er nu diverse commissies in het leven geroepen die elk een taak hebben. ‘’Dat ligt nu allemaal vast, ook een rooster van aftreden, zodat doorstroming verzekerd is!’’ Ook richting residentiehouder is er nu een aanspreekpunt aangesteld. ‘’Benno werd er soms helemaal kierewiet van, want iedereen trok aan zijn jas. Nu moet alles via deze coördinator geregeld worden. Dat geeft rust aan beide kanten! ’’
Of de jonge vereniging zich nu ook gaat aansluiten bij de St.Borns Carnaval is nog maar de vraag. ‘’We zijn altijd een beetje eigenwijs geweest en willen ons niet al te veel aan banden laten leggen’’, haakt Wout Ellenbroek in. ‘’We zijn een jonge club, de gemiddelde leeftijd ligt rond de 22 jaar, we kennen een herenraad, een vrouwenraad en sinds kort ook een jongerenraad. Hierin zitten de jongeren tussen de 15 en 17jaar. We willen gewoon samen een lekker feestje vieren en niet verplicht worden om met allerlei activiteiten mee te moeten doen. We hebben goed contact met de Toet’nbloazers en de Melbuulkes. Als we zin hebben om bij deze verenigingen op bezoek te gaan dan doen we dat, maar alleen als het ons uitkomt, we willen niet verplicht worden.’’
Inmiddels wordt er druk gewerkt aan de nieuwe prinsenwagen. De geiten zijn bezig om een stoomlocomotief te maken. ‘’We stomen lekker door!’’ is de leus. Bij ’t Juk op Industrieterrein Molenkamp wordt elke avond gebouwd. ‘’Onze hal is niet groot, we moesten steeds een deel afmaken en dat weer ergens anders naar toe brengen, zodat het straks allemaal in elkaar gezet kan worden.’’
Een bouwlocatie staat overigens nog op de wensenlijst van de jonge vereniging, het is niet eenvoudig om een geschikte hal te vinden die niet al veel kost. Meedoen in de optocht is nu het belangrijkst. Tijdens het carnavalsweekend barst het geitenfeest lost bij De Steeg. Al het meubilair gaat eruit en vrijdag om acht uur wordt het startsein gegeven. ‘’Op zondag sluiten we het feest af met een live-artiest!’’ Dan zit het erop voor de geiten. Wie nog door wil feesten moet naar een van de andere verenigingen.
‘’Eigenlijk kennen wij maar vier feestavonden’’, legt Ellenbroek uit. ‘’Het aantreden en het carnavalsweekend!’’ Het aantreden gebeurde steevast op spectaculaire wijze. Zo werd er al eens een flitsende lichtshow opgevoerd in de Theresiakerk en het Dorsetplein omgetoverd tot een waar showdecor. Het aantreden gebeurt altijd buiten omdat het veel publiek trekt. Toch wordt het lastig om steeds een nieuw act te bedenken. ‘’Je wilt steeds weer een stapje verder, nog gekker dan het jaar daarvoor. We maken het onszelf wel moeilijk daardoor, maar tot nu toe lukt het nog steeds!
De Angorageiten zijn er klaar voor, de vereniging zit stevig in het zadel, laat nu het carnaval maar losbarsten.
A.H.
