Je komt ze overal tegen: bij de supermarkt, in de wachtkamer bij de huisarts of op straat. Veel mensen groeten elkaar; Borne is een vriendelijk dorp. Elk mens heeft zijn eigen unieke verhaal waaruit blijkt dat die persoon niet ‘zomaar’ een dorpsgenoot is.

Aangezien Ingrid de Vos op Pools grondgebied uit Duitse ouders werd geboren, verraadt haar tongval nog steeds haar Duitse achtergrond. Als ze in 1945 drie jaar oud is vlucht het gezin voor de Russen naar Duitsland waar het in de buurt van Bremen gaat wonen. Echter niet voor lange tijd. Vanwege het ambt van haar vader wordt er vaak verhuisd hetgeen voor Ingrid geen nadelige gevolgen heeft. Ze past zich overal gemakkelijk aan.

Na de middelbare school brengt ze een jaar door in Zwitserland, waarna ze de opleiding voor verpleegkundige gaat doen.

Inmiddels leert ze, als ze op 16-jarige leeftijd in Doorn op vakantie is, Johan de Vos  kennen met wie ze eerst een intensieve correspondentie voert om vervolgens, na eerst  haar verpleegopleiding af te ronden,  met hem te trouwen.

“De voertaal in onze verkeringstijd was Engels”, aldus Ingrid “totdat ik in Nederland kwam wonen en ik me op de Nederlandse taal ging storten”.

De uit Goeree Overflakkee afkomstige Johan zoekt en vindt speciaal voor Ingrid een baan in het oosten van het land en komt terecht bij Stork in Hengelo, waar ze zich na hun huwelijk gaan vestigen.  Vanwege de woningnood wonen ze in de beginperiode op  kamers, maar verhuizen enkele keren binnen Hengelo. Hier worden hun drie kinderen  geboren die momenteel alle drie in Hengelo wonen waar ze de familie hebben  uitgebreid met drie kleinkinderen.

In 1972 verhuist het gezin De Vos naar de Bornerbroeksestraat in Borne. Hier schieten ze wortel en wonen er nog steeds met veel plezier.

Het leven als enkel verzorgende huisvrouw en moeder bevalt Ingrid maar matig. Ze wil graag wat meer onder de mensen verkeren en zo komt het dat ze tupperware party’s  gaat organiseren. “Dat was een leuke afleiding en gemakkelijk te combineren met mijn andere taken omdat dit overwegend in de avonduren gebeurde” laat Ingrid weten.

Na enige tijd solliciteert ze bij Koninklijke Begeer, een zaak die luxe zilveren artikelen verkoopt, zoals insignes, sculpturen, bestekken e.d. Veel artikelen zoals ambtsketens worden speciaal in opdracht gemaakt. Ingrid wordt agent voor de provincies Overijssel en Gelderland, waardoor ze veel contacten heeft met bedrijven en instanties.

Als het bedrijf stopt met de buitendienst start Ingrid haar eigen onderneming in relatiegeschenken. “Van pen tot attaché koffer” zegt ze gekscherend. “Alles wat mogelijk was heb ik verkocht. Ik heb zelfs een stropdas met het gemeentewapen van Borne aan burgemeester Hehenkamp geleverd”. Ingrid was niet voor een gat te vangen en bezocht beurzen om op de hoogte te blijven van alle nieuwe ontwikkelingen. Tot drie jaar geleden  is ze dit werk blijven doen.

Maar Ingrid heeft niet alleen een zakelijke kant; ze is ook zeer betrokken bij mensen. Als ze in 2009 de cursus ‘van levensverhaal tot levensboek’ afrondt geeft ze workshops waarin ze haar deelnemers aanspoort hun levensverhaal op te schrijven. Dit heeft  als doel alle hoogte- en dieptepunten te belichten om zo hun leven inzichtelijk te maken. Dan neemt ze contact op met Welzijn Ouderen Borne en volgt de opleiding ‘rust zonder roest’, welke workshops ze samen met haar dochter gaat geven. Deze zijn na enige tijd omgevormd tot de hedendaagse ‘Power’ workshops, die ze samen met Joke Boevink verzorgt.

Als Ingrid besluit tot het volgen van een schrijfcursus ‘autobiografisch schrijven’, met als doel wat meer bagage te hebben om anderen aan te kunnen sturen, blijkt dit naar twee kanten toe te werken. Ze krijgt zelf steeds meer plezier in schrijven. Het maken van poëzie blijkt bij haar te passen. Als lid van twee schrijfgroepen, waarin ze elkaar opdrachten geven en becommentariëren kan ze zich volledig uitleven. Vorig jaar mocht ze haar eigen dichtbundel ‘Alles is dichtbij’ ten doop houden.

“Alle mensen waarmee ik tot een gesprek kom, verrijken me” is de ervaring van Ingrid, maar ook haar vele reizen, samen met haar man, hebben haar leven verrijkt. “Het is heel bijzonder om bij andere culturen en mensen binnen te mogen kijken” verklaart ze.

Haar levensfilosofie is bij Ingrid  door het leven gevormd en luidt: “benut de mogelijkheden die op je pad komen en stel je open voor mensen om je heen”.

TSp.