Of we aandacht willen besteden aan het afscheid van drie ‘zwaargewichten’ van onze dorpsraad, vraagt secretaris Henk Semmekrot. Dat willen we wel.

Morgenavond stoppen ze ermee: Gerard Welberg (61), Jos Wolbers (71) en Ed Mossel (79). “Als je iets nieuws wilt, moet je niet blijven zitten”, is volgens scheidend voorzitter Welberg de onderliggende gedachte. Definitief is de scheiding niet. Ze zijn beschikbaar voor ‘als er nog vragen zijn’. Mossel gaat op grond van zijn ‘kwaliteitszetel in de raad’ door met zijn gevecht tegen een mestverwerkingsinstallatie  op de Elhorst Vloedbelt.

Ze hebben een respectabele staat van dienst. Welberg maakte 30 jaar deel uit van  de Stichting Gemeenschapsbelangen Zenderen zoals de Dorpsraad officieel heet, Wolbers en Mossel zo’n 23 jaar. Hart hebben voor Zenderen was hun drijfveer. Niet als actiegroep, maar als overlegorgaan. Doen wat goed is voor Zenderen was het uitgangspunt.

Het eerste Dorpsplan noemen ze een mijlpaal. Van de uitdagingen  die daarin staan, is 90 procent gelukt, wordt met onverholen trots gemeld. Wat het meest is blijven leven zijn, in willekeurige volgorde, het plan dat dateert uit 2008, de rotonde, het lobbywerk voor het uitbreidingsplan Oosterveld, het protest tegen de ongewenste komst van een industrieterrein bij Zenderen  en de strijd, de gemeenschap mobiliseren, tegen de komst van de vuilstortplaats Elhorst Vloedbelt. “Dat vooral heeft ons behoorlijk van de straat gehouden”, tekenen we op.

“Dit laten we achter”, zeggen Welberg, Wolbers en Mossel. Zij vonden zich een goede intermediair in de gesprekken met het college van B en W. Meestal waren de spreekwoordelijke ‘korte lijntjes’ voldoende. Soms was er ‘weleens teleurstelling’.

‘Onder de paraplu van de dorpsraad’ kwamen ook  zaken tot stand als het dorpshuis, het Sindron, de wandelroutes, zoals het Kloosterpad, de Sortimentstuin en de bloemrijke versieringen van het dorp.

“De dorpsraad heeft Zenderen op de kaart gezet”, laat Semmekrot zich ontvallen. “Min of meer wel”, relativeert ex-voorzitter Wolbers, die aanvankelijk nogal bozig overkwam als hij in besprekingen met het college ‘minder leuke dingen’ moest aandragen. Het is een anekdote die al snel en gretig in het gesprek met de Bornse Courant wordt verteld.

Gaat het over de komst van een mestverwerker, een ‘strontfabriek’, dan kunnen we niet iedereen op één lijn krijgen, heet het. Er zijn voor- en tegenstanders. “We  zijn een dorpsraad voor heel Zenderen. Wij zoeken ook niet de confrontatie. We zijn geen actiegroep. We gaan voor overleg. Niet voor ruzie. Noem het polderen. Overigens: we zijn niet tegen mestverwerking. We zijn tegen de plek op de Elhorst Vloedbelt daarvoor.”

Toekomst

Hoe nu verder?  “Nadenken over de toekomst van ons dorp. In het besef dat we niet op een eiland zitten. Het zal gaan over de sociale component. Zoals vastgelegd wordt in het Dorpsplan Plus Plus waarmee we die toekomst in gaan.”

Concreter: het zal gaan over communiceren. Hoe moet de dorpsraad eruit zien?  Wat doen we met ons blad de Vox?

In afwachting van  die nieuwe structuur staat Jan Kruidenier klaar om als interim-voorzitter het stokje  over te nemen. Vooral in dat opzicht voelt hij zich als een belangenbehartiger. “Er komt genoeg op ons af. Die boodschap wil ik uitdragen. Vertellen waarmee we als stichting gemeenschapsbelangen bezig zijn. Nadrukkelijk overigens niet als een achtergesteld kerkdorp.” (Zie kader)

Hoe dan ook, de drie ‘zwaargtewichten’ leggen voortaan minder gewicht in de schaal die Dorpsraad heet. Maar zoals gezegd: voor vragen kun je ze altijd bellen.

(js) A.H.