Plakboeken vol foto's en krantenknipsels worden doorgewerkt en menig keer klinkt er een lachsalvo wanneer de dames weer een stukje herkenning tegenkomen. Simone Boers en Marloes Boers-Slag werken aan het opzetten van een reünie voor mensen die bij de Evenementenhal gewerkt hebben die destijds aan de Parallelweg stond. Die staat gepland op 18 mei bij café De Klos aan de Azelosestraat. Aanvang 16.00 uur.

We schrijven het jaar 1975. De eerste Twentse Huishoud-Hobbybeurs is tegelijk de opening van de voormalige weverij van Spanjaard als evenementenhal. Het bleek een schot in de roos. Duizenden mensen passeerden de toegangspoort om dit fenomeen te aanschouwen. Jan Hagedoorn en Wim Polak hadden een vooruitziende blik. De nieuwe bestemming van de voormalige textielfabriek was geslaagd. De jeugd liftte mee op het succes. Hier waren immers leuke bijbaantjes te vinden. Simone en Marloes werkten in het restaurant. Josien Knoef zwaaide daar de scepter. ''Het waren lange dagen! Van 's morgens tien tot 's avonds tien. En aanpoten! Hagedoorn hield niet van lummelen!'' De beide dames kijken elkaar veel betekend aan. Olaf Boers beaamt het. Hij werkte in de standbouw samen met John Teerink. ''Was een beurs afgelopen, dan moest diezelfde avond de hele hal schoon. De volgende dag werd de volgende beurs weer opgebouwd.'' Veel jongeren werkten er. Scholen werden zelfs benaderd voor extra krachten. ''De horeca-opleiding en van TIO kwamen de meiden van de hostessrichting. Deed je niet goed genoeg je best, dan kon je naar direct naar huis gaan. Zonder pardon!'' Er waren slechts weinig mensen in vaste dienst, de meeste waren oproepkracht.

Het werk was heel wisselend, seizoensgebonden. Tal van beurzen hebben ze meegemaakt: de Vlooienmarkt, Pasar Malam, Landbouwvakbeurs, Recreatiebeurs, maar ook showconcerten van het Stedelijk Orkest en optredens van René Froger, Hans Kazan, de Dolly Dots en BZN. ''Bij BZN werd er zelfs een bommelding gedaan! Die mensen waren echt bang en wij ook! Gelukkig liep het allemaal goed af, maar spannend was het wel.''

Ondanks het harde werken hebben de dames de tijd van hun leven gehad. ''Het was altijd feest! We spijbelden van school om te kunnen werken.'' Ze herinneren zich nog goed het grote feest jubileum van de Rabobank dat in de hal gehouden werd. ''Een diner voor een paar honderd man werd geserveerd en nadien mochten wij alles met de hand afwassen. Er was maar één vaatwasser, dus dat schoot niet op. Dagenlang zijn we aan het afwassen geweest!''

In de jaren negentig kwam de klad erin. De fabriekshallen van Spanjaard werden gesloopt en ook de Evenementenhal moest weg. Er werd nieuw gebouwd in Hengelo op de Westermaat. Het Expo Center opende in 1993. Een veel grotere hal met meer parkeerplaatsen en een veel professionelere opzet. Veel medewerkers verhuisden mee, er kwamen bovendien veel nieuwe mensen bij. ''Er werden grotere beurzen gehouden en concerten van bekende artiesten.

Tot 2002. Het einde van het EXPO Center, het einde van een tijdperk. Hoewel ze beide een andere richting op gegaan zijn, halen de dames nog vaak herinneringen op aan die tijd. ''Die sfeer was uniek. We hebben samen ontzettend veel beleefd en meegemaakt. Daarom zou het leuk zijn om elkaar na al die jaren nog eens terug te zien!'' Iedereen die zich aangesproken voelt is welkom. Er hebben zich inmiddels al zo'n veertig oud-medewerkers opgegeven, maar aanmelden kan nog steeds via: evenementenhalborne@gmail.com Klik ook even op de Fb pagina: reünie evenementenhal A.H.