17 november 2020 door: T.Stegeman
Vogelhuisjes maken voor de rolstoelbus
Door Annemarie Haak
De kleine schuur staat vol met houten vogelhuisjes. Attila Leicher maakt ze in drie modellen. Allemaal met het doel om een rolstoelbus voor zijn zoon Chris te kunnen kopen. ‘’Mensen die een donatie doen, krijgen van mij een vogelhuisje’’, legt hij uit. ‘’Zo kan ik wat terug doen.’’
Zoon Chris lijdt aan necrotiserende encephalitus, een vorm van hersenvliesontsteking die te wijten is aan een afwijkend gen. Bij onderzoek bleek dat deze weinig voorkomende ziekte erfelijk is en pas sinds 1997 bekend. Vader Attila heeft dezelfde genafwijking en een zoon uit een eerdere relatie is waarschijnlijk reeds aan deze aandoening overleden. ‘’We hebben ons direct allemaal laten onderzoeken’’, haakt hij in. ‘’Onze hele familie hebben we ingelicht en zo werd duidelijk dat de afwijking in de mannelijke lijn zit.’’ Chris heeft al een heel traject van operaties en therapieën achter de rug, deze krant meldde daar reeds eerder over. De kleine jongen kan niets zelf, is volledig aangewezen op de hulp van zijn ouders en verzorgenden. Eten en drinken gaat goed, verder kan hij alleen ja knikken of nee schudden als hem iets gevraagd wordt. Hij is inmiddels zeven jaar en het wordt steeds moeilijker om hem te tillen als hij in de auto moet. Elke dag gaat hij naar de opvang en/of naar therapie. Dan moet hij met zijn rolstoel in de auto gezet worden. Brengen en halen. Een klus die steeds zwaarder wordt. Zijn ouders weten niet meer hoe het verder moet en hebben een poos geleden naar crowdfunding gegrepen als hun laatste redmiddel. Inmiddels nadert de teller de 10.000 euro. Een geweldig bedrag waar ze heel erg blij mee zijn, maar het is nog niet genoeg om een rolstoelbus aan te kunnen schaffen.
Een kale bus om zelf in te richten zou geweldig zijn
Daarom maakt vader Attila vogelhuisjes. ‘’Ik vind het ook fijn om mensen iets terug te doen voor hun donaties, dat is tevens de reden dat ik geen bepaalde prijs vraag. Belangstellenden kunnen bij mij bestellen en het geld dat ze ervoor willen geven, doneren op de site Geef.nl Sommigen willen een enkel huisje, andere willen er meer om cadeau te kunnen geven met verjaardagen of straks met de Kerst. Ik vind het prima!’’ Inmiddels heeft hij ook al een aanvraag gekregen voor voerbakjes. Het geld dat hij hiervoor krijgt, wordt eveneens op de site gestort. Zo heeft hij in zijn vrije uurtjes al een behoorlijk bedrag bij elkaar getimmerd want Attila is elk vrij uurtje naast zijn werk in het schuurtje te vinden. ‘’Ik schat dat ik er al zo’n 80 gemaakt heb en nog steeds komen er aanvragen’’, lacht hij. De vader van Chris is erg handig. Hij heeft zelfs al een wasmachineverhoging gemaakt en een salontafel, allemaal van afvalhout. Zijn inspanningen zijn niet voor niets geweest. Het heeft er nu alle schijn van dat de droom van Attila en zijn echtgenote Andrea werkelijkheid kan worden. Er is al contact gezocht met Twente Baan om uit te kijken naar een goede occasion. ‘’We hoeven geen splinternieuwe bus, dat geld krijgen we nooit bij elkaar. Het liefst hebben we een niet te oude kale bus, die we zelf in kunnen laten richten als rolstoelbus.’’ Dat is goedkoper. Inmiddels is de WMO gevraagd om een bijdrage voor het aanschaffen van een tillift die in de bus gebouwd kan worden. Mocht dit gehonoreerd worden, dan zijn ze alweer een stap verder. Bovendien willen ze hun eigen auto inruilen, dat levert ook weer wat op. ‘’Alle beetjes helpen. Het zou heel mooi zijn wanneer we komend jaar de bus kunnen aanschaffen.’’
Belangstellenden die Attila en zijn gezin willen helpen kunnen aanklikken op de link: rolstoelbus voor Christopher op de site Geef.nl