De raadzaal stroomt vol, de voorstelling ‘’Aanbesteding gemeentenieuws’’ begint. Hoofdpersoon is Jan Klaassen. Met zijn grote kromme neus zit hij aan een tafeltje achter de microfoon. Katrijn voert het woord en is vastbesloten de touwtjes strak in de hand te houden, er hangt wat in de lucht. Speciale gast is Antonio de bokser, een goedaardige lobbes en eigenaar van De Buurt. Hij mag het gemeentenieuws niet meer publiceren in zijn krant. Het verschijnen van de krant op woensdag, een dag eerder dan voorheen, heeft de nodige problemen opgeleverd. Jan Klaassen reageert hoogst verbaasd dat zomaar zonder zijn medeweten de krant op woensdagochtend op zijn bureau ligt! Zomaar eenzijdig het contract verbroken! ‘’Maar Communicatie was op de hoogte!’’ klinkt het verweer. ‘’Tot drie keer toe is zelfs de druktijd gewijzigd!’’ Jan Klaassen kan zich niets herinneren en speelt de beledigde onschuld. Lijkt het of zijn neus iets groeit??

Advertentieblaadje

Dit voorval was echter voor Jan Klasen de aanleiding om een aanbesteding te doen, zo laat hij weten. We hebben immers nog De Wijk van meneer Vos, die moet ook een kans krijgen. De beide kranten mogen een offerte indienen. ‘’Eerlijk, correct en heel transparant’’, verklaart Jan Klaassen met nadruk. De raadsleden schuiven heen en weer op hun stoel, ze popelen om vragen te stellen en rode lichtjes vlammen op.  ‘’Is er eigenlijk wel een proces verbaal opgemaakt van deze aanbesteding’’, oppert  Oehoe de Uil. ‘’Dat hoort bij dit soort aanbestedingen.’’ Jan Klaassen vindt van niet. ‘’Dat kan ook zo wel!’’ merkt hij enigszins geïrriteerd op. De neus beweegt. ‘’We hebben met een substantiële kostenbesparing te maken als we met de Wijk in zee gaan’’, brengt hij in. Ook dat blijkt niet zo te zijn. De beide kranten hebben nagenoeg dezelfde prijs ingebracht. ‘’Ik heb zijn prijs aangehouden, die heb ik opgezocht’’, zegt Antonio, met enige triomf in zijn stem. ‘’Bovendien gebruikt de Wijk een veel groter lettertype en daardoor heeft hij meer ruimte nodig dan wij en is hij dus duurder!” Jan Klaassen maakt een aantekening. Bertus het hert vraagt zich af waar dit over gaat. ‘’We hebben het hier over een krant met politieke verslagen, artikelen, aangevuld met advertenties en over een advertentieblaadje met af en toe een verhaaltje dat hier nog maar kort verschijnt. Is daar naar gekeken?’’  Nee de inhoud is niet meegewogen. ‘’Daar ging het ons niet om!’’, antwoordt Jan Klaassen. ‘’Dat was geen punt voor de aanbesteding!’’ Maar waar zit dan nu het verschil? Jan kijkt nog eens op zijn laptop. ‘’Het verschil was slechts één puntje, en de extra pagina’s die we straks krijgen voor de verkiezingen en daarom hebben wij voor de Wijk gekozen!’’

Onderbuikgevoelens

Bram de Beer laat zijn lichtje branden. ‘’Als het verschil zo minimaal is, waarom is er dan geen rekening gehouden met de jarenlange relatie met de Buurt?’’ Ook dat maakte geen deel uit van de aanbesteding. ‘’Het blijkt dat de verspreiding door Vos alles behalve  goed gaat’’, brengt juffrouw Mier in. Jan Klaassen verschuift op zijn stoel. ‘’Ja daar moeten we maar eens over praten!’’ ‘’Komt er dan een nieuwe aanbesteding?’’ vraagt mevr. Gans. Ook dat wordt ontkennend beantwoord. De raadsleden schudden het hoofd. ‘’Ik wil het woord onzorgvuldig niet gebruiken, maar ik moet constateren dat hier niet erg nauwkeurig is gewerkt!’’ brengt Bram de Beer nog eens in. ‘’Ik heb last onderbuikgevoelens! Het is net of je je auto wegdoet omdat de verlichting niet werkt en je koopt een andere auto waarvan ook de verlichting kapot is!’’

Dat is het moment waarop Katrijn ingrijpt, ze wordt onrustig en besluit de voorstelling beëindigen. ‘’Iedereen heeft nu zijn zegje wel kunnen doen! Dank je wel allemaal!’’

Krantenwijk

‘’Mijn dochter heeft net een krantenwijk genomen bij Vos’’, vertelt juf Knabbel op weg naar de uitgang. ‘’Ze hebben haar een welkomstbonus van 25 euro beloofd!’’ Juf Babbel kijkt haar met enige verwondering aan. ‘’Nou mijn dochter heeft ook een krantenwijk bij Vos. Zij moet de Kerstbonus van 25 euro van vorig jaar, die haar beloofd is nog krijgen! Vos is niet zo sterk in betalen!!’’ Bram de Beer en Oehoe de Uil zitten in de gang bij elkaar. ‘’Het is toch van de gekke dat hij hier zo maar mee weg komt!’’ verklaren ze hoofdschuddend. ‘’Het rammelt aan alle kanten!’’

Ja, inderdaad. Poppenkast!!

Annemarie Haak